พระคือตัวบาป

โดย...พระมหาสนอง  ปัจโจปการี


คุณโยมเชื่อไหมว่า  พระกลัวใคร ?   ก็กลัวเด็กอนุบาลไง  อ้าว !...เด็กแค่นี้จะกลัวได้อย่างไร ?   กลัวซิ...คุณโยมไม่รู้หรอกว่า  เด็กอนุบาลถูกปลูกฝังจากคุณครูว่า

"นี่เธอ  อย่าเข้าใกล้พระนะ  เดี๋ยวบาป"

เด็กอนุบาลจำได้ขึ้นใจ  "พระคือตัวบาป"

อีกสี่วันต่อมา  พระเข้าไปในโรงเรียนแห่งนั้นพอดี  เด็กอนุบาลคนนั้นเรียกเพื่อนให้มาดูแล้วพูดว่า

"นี่เธอ  อย่าเข้าใกล้พระนะ  พระเป็นตัวบาป"

เวรกรรมของพระจริง ๆ  นี่แหละเขาจึงพูดว่า...

"เด็กอนุบาล        เชื่อคุณครู

 เด็กประถม         เชื่อพ่อแม่

เด็กมัธยม           เชื่อเพื่อน

ปริญญาตรี         เชื่อตำรา

ปริญญาโท          เชื่อตัวเอง

ปริญญาเอกไม่เชื่อใคร  แต่เชื่อหมอดู..."

พระติดคุก

มีอยู่ครั้งหนึ่ง  เจ้าหน้าที่เรือนจำไปรับพระที่วัดพระธาตุพนม  เพื่อไปบรรยายให้ผู้ถูกคุมขังฟัง  บางครั้งเจ้าหน้าที่เอารถตู้ไปรับ  พอรถตู้ไม่อยู่ก็เอารถปิคอัพไปรับ  บางครั้งรถตู้และรถปิคอัพไม่อยู่...เอารถเรือจำไปรับ  แค่เห็นสีรถก็หมดอนาคตแล้ว...ใครขึ้นรถเป็นคนสุดท้ายพอนั่งเสร็จ  เจ้าหน้าที่จะปิดประตูดังปัง...ล็อกแก๊ก...จะล็อกทำไม ?  คงเป็นสัญชาตญาณของเจ้าหน้าที่ว่า  ใครก็ตามที่ขึ้นรถคันนี้ต้องล็อกเอาไว้ก่อน  เพื่อความปลอดภัย  เจ้านายสอนไว้

จุดไคลแม็กซ์ไม่ได้อยู่ตรงนั้นนะคุณโยม...แต่อยู่ที่รถเรือนจำติดไฟแดง...ขณะนั้นนั่นเอง  เด็กอนุบาลซ้อนท้ายรถจักยานยนต์มากับแม่  เด็กได้สะกิดบอกแม่ว่า...

"แม่...แม่ !...พระ  ติด  คุก"

"เปล่านะ  พระไม่ได้ติดคุก...พระจะไปบรรยายที่เรือนจำให้นักโทษฟังกัน"

พระกำลังจะส่งสัญญาณบอกเด็ก  แต่มันสายไปเสียแล้ว...โชคไม่เข้าข้างพระเสียเลย  รถออกไปซะก่อน  ปล่อยให้เด็กอนุบาลจำติดตากับเหตุการณ์ครั้งนั้น...ถึงบางอ้อแล้วใช่ไหมว่า  เด็กอนุบาลไร้เดียงสา

บริสุทธิ์จริง ๆ  ชนิดไร้คู่แข่ง  เวลาสอนโรงเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์นี้  เด็กถามซื่อตรง ๆ  ต่างถามว่า  "ทำไมพระอาจารย์โกนหัว  โกนคิ้วตลกดี"  เราต้องวกเอาเหตุผลที่เขาฟังแล้วต้องเข้าใจได้...

พระมาเป็นฝูง

ชาวพุทธเราหลายคนโดยเฉพาะผู้เป็นพ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาสอนลูกในการทำบุญตักบาตรสักเท่าไรนัก  เวลาจะใส่บาตรทั้งทีก็บกให้ลูกหลานไปดูต้นทางก่อนว่า  พระมาหรือยังและมีจำนวนเท่าไหร่ ?

แม่ตะโกนถามลูกว่า  "ลูก  พระมาหรือยัง ?"

ลูกตอบทันที่ว่า  "มา  แล้ว  คะ  แม่"

"มาเยอะไหมลูก ?"

"มา ๓ อัน  คะ  แม่"

ตอบอย่างนี้  แสดงว่าเห็นพระเป็นอุปกรณ์ประดับรถยนต์แน่เลย  วันต่อมา...ให้ลูกไปดูต้นทางอีก  แม่ถามลูกว่า  "ลูก...พระมาหรือยัง ?"

ลูกตอบว่า  "มา  แล้ว  ค่ะ  แม่"

ผู้เป็นแม่ถามว่า  "วันนี้  พระมาเยอะไหมลูก ?"

ลูกก็ตอบ  "มาเป็นฝูงเลย"

แหม !...ตอบอย่างนี้ยังกะเห็นพระเป็นฝูงนกแพกวินยังงัย  ยังงั้น...สี่ตีนยังรู้พลาด  นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง...ทีนี้ก็เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ที่จะต้องคอยบอกกล่าวสั่งสอนในทางที่ถูกต้อง

.............................

จากหนังสือ...ธรรมะ...ปาร์ตี้  แฮปปี้...เถอะโยม

พระมหาสนอง  ปัจโจปการี